گریه ام البنین امام حسین علیهما السلام (حدیث روز)

راوی نقل می‌کند:

«کانَت اُمُّ البَنینَ تَخرُجُ إلَى البَقیعِ، فَتَندُبُ بَنیها أشجى نُدبَةٍ وأحرَقَها، فَیَجتَمِعُ النّاسُ إلَیها یَسمَعونَ مِنها، فَکانَ مَروانُ یَجیءُ فیمَن یَجیءُ لِذلِکَ، فَلا یَزالُ یَسمَعُ نُدبَتَها ویَبکی» .

 

«امّ البنین به بقیع مى‌رفت و در آن جا، اندوهگین‌ترین و سوزناک‌ترین مرثیه سرایى‌ها را براى پسرانش مى‌کرد. مردم نزد او گِرد مى‌آمدند و به آن مرثیه‌ها گوش فرا مى‌دادند. مروان هم از جمله کسانى بود که به بقیع مى آمدند . او به مرثیه اُمّ البنین، گوش فرا مى داد و مى گریست».

 

 

مقاتل الطالبیّین : ص ٩٠