صدای ایران | ۴. موشک‌های مهلک، مشت‌های متحد
در میانه‌ی جنگ آنگاه که اخبار و روایت‌های گوناگون اوج می‌گیرند و خیز بر می‌دارند و حتی برخی متخصص رسانه‌ای را در خود غرق می‌کنند - اخبار و روایت‌هایی که بعضاً حتی صحت و سقم‌شان هم مشخص نیست - سخن گفتن و روایت کردن از واقعیات، آن‌گونه که هستند نه آن‌گونه که دشمن آن را بازنمایی می‌کند، اهمیت و ضرورتی مضاعف پیدا می‌کند. البته نه به شکل آنچه که در هجوم اخبار و اطلاعاتی می‌بینیم و امکان رمزگشایی آنها برای مخاطب مشخص نیست بلکه به شکلی که اولویت‌ها را به شیوه‌ای منطقی برای مخاطب مشخص کند، ارتباط منطقی میان پدیده‌ها را تشریح کرده و توجه مخاطب به سمت و سویی رهنمون شود که در حالت عادی چندان مد نظر قرار نمی‌گیرند.
«صدای ایران»، روزنامه اینترنتی رسانه‌ی KHAMENEI.IR، سعی دارد در چنین فضایی به‌صورت روزانه همراه ملّت ایران باشد. محورها و وضعیت راهبردی جبهه نبرد را از لابه‌لای سیل اخبار و اطلاعات درست و نادرست بیرون کشیده، سره را از ناسره جدا کرده و آن را آن‌گونه که هست روایت کند. «صدای ایران» صدای ملّت ایران خواهد بود و راوی ایستادگی و مقاومت آنها در این جنگ تحمیلی.
این روزنامه اینترنتی در ایام دفاع مقدس ملّت ایران در برابر تهاجم رژیم صهیونی، هر شب حوالی ساعت ۲۲ در رسانه‌ی KHAMENEI.IR منتشر خواهد شد.
دریافت روزنامه اینترنتی «صدای ایران»؛ شماره چهارم
سرمقاله
موشک‌های مهلک، مشت‌های متحد، رمز التماس آتش‌بس از سوی رژیم صهیونی این بود...
اساساً صورت مسئله وضعیتی که هم‌اکنون با آن مواجهیم، صلح نیست. صرفاً توقف است، نه چیز دیگر. «صلح تحمیلی» آنجاست که دشمن پایان درگیری و تجاوز را در گرو پذیرش شروط ظالمانه خود بداند؛ تعطیلی برنامه هسته‌ای، تعطیلی برنامه موشکی و دیگر اهدافی که رژیم پس از تجاوز ۲۳ خرداد اعلام کرد. اما شامگاه سوم تیر -بعد از حمله‌ی موشکی ایران به پایگاه «العدید قطر» که مقر اصلی فرماندهی مرکزی آمریکا در منطقه غرب آسیاست- خود رژیم از طریق آمریکا درخواست توقف حملات را داد.
پس اولاً اصلاً صحبت از صلح نیست، بلکه صرفاً یک آتش‌بس موقت و شکننده است؛ و ثانیاً، نه‌تنها تحمیلی نیست، بلکه با عجز دشمن و از موضع قدرت ایران شکل گرفته است.
این آتش‌بس تا کی برقرار خواهد بود؟ مشخص نیست. هر لحظه ممکن است شعله‌ی درگیری دوباره بالا بگیرد. بیانیه‌هایی که از سوی شورای عالی امنیت ملی و نیروهای مسلح جمهوری اسلامی منتشر شده، با صراحت از تعابیری چون «دست به ماشه» استفاده کرده‌اند. این یعنی همه‌چیز وابسته به رفتار طرف مقابل است.
البته اسرائیلی‌ها در شب پایانی نبرد تلاش کردند تا از فرصتی که تا زمان اجرایی شدن آتش‌بس باقی مانده بود، برای انجام حمله‌ای سنگین استفاده کنند. اما پاسخ محکم و فوری نیروهای مسلح ایران، با حمله‌ی موشکی مهیب به سراسر سرزمین‌های اشغالی، نشان داد که فضای دیپلماسی و متعاقب آن توقف درگیری، به معنای سستی نیست.
در تهاجم رژیم صهیونیستی علیه ایران، ورق جنگ از روز دوم یا سوم برگشت. ایران توانست در عمق سرزمین‌های اشغالی ضربات موثر و دقیق و حیاتی وارد کند. همین قدرت میدانی، به پشتوانه‌ی انسجام عظیم داخلی ملت ایران بود که منجر به تغییر جدی محاسبات و عقب‌نشینی دشمن از برنامه‌های گسترده و شوم خود شد. این‌گونه نیست که طرف مقابل دلش برای ما سوخته باشد یا به حقوق بشر معتقد شده باشد. صرفاً وقتی دیدند که قدرت ایران در میدان حضور دارد مسیر میانجی‌گری را برای آتش‌بس پیش گرفتند.
دنیا دید که همین یک هفته پیش، آمریکا پس از تهاجم رژیم صهیونی از براندازی و شورش و تغییر نظام و نابودی توان موشکی و هسته‌ای در ایران حرف زد اما بعد از دیدن اراده عملی ایران در میدان و هدف قرار گرفتن پایگاه اصلی نظامی‌اش در قطر، آمد و گفت: «تو شلیک نکن ما تضمین میکنیم که شلیک نکنند!»
دشمن شاید با سانسور گسترده حجم خرابی‌ها و تلفات خود اجازه ندهد دنیا بداند دقیقا چه برسرش آمده اما خود عمق ضربات ایران را خوب می‌داند. ضرباتی که به قول یک روزنامه صهیونیستی، صحنه‌هایی آخرالزمانی را در شهرهای سرزمین‌های اشغالی رقم زدند، صحنه‌هایی که مشابه آن را جهان در غزه دیده بود.
به قول یک استراتژیست آمریکایی: «دیروز واقعاً روزی وحشتناک برای مردم اسرائیل بود. آنها به این آتش‌بس نیاز داشتند چون مهمات دفاعی آنها رو به اتمام بود و رئیس‌جمهور ترامپ با کمک قطر وارد ماجرا شد.»
قدرت ایران خود را در میدان به رژیم اسرائیل و آمریکا تحمیل کرد. همان آمریکایی که رئیس جمهورش روز پنجم جنگ با نخوت گفته بود ما به دنبال آتش‌بس نیستیم، ما به دنبال پیروزی صددرصدی و تسلیم کامل ایران هستیم!
