صدای ایران | ۵. تسلیم بیقیدوشرط؛ رویای همیشگی آمریکا
در میانهی جنگ آنگاه که اخبار و روایتهای گوناگون اوج میگیرند و خیز بر میدارند و حتی برخی متخصص رسانهای را در خود غرق میکنند - اخبار و روایتهایی که بعضاً حتی صحت و سقمشان هم مشخص نیست - سخن گفتن و روایت کردن از واقعیات، آنگونه که هستند نه آنگونه که دشمن آن را بازنمایی میکند، اهمیت و ضرورتی مضاعف پیدا میکند. البته نه به شکل آنچه که در هجوم اخبار و اطلاعاتی میبینیم و امکان رمزگشایی آنها برای مخاطب مشخص نیست بلکه به شکلی که اولویتها را به شیوهای منطقی برای مخاطب مشخص کند، ارتباط منطقی میان پدیدهها را تشریح کرده و توجه مخاطب به سمت و سویی رهنمون شود که در حالت عادی چندان مد نظر قرار نمیگیرند.
«صدای ایران»، روزنامه اینترنتی رسانهی KHAMENEI.IR، سعی دارد در چنین فضایی بهصورت روزانه همراه ملّت ایران باشد. محورها و وضعیت راهبردی جبهه نبرد را از لابهلای سیل اخبار و اطلاعات درست و نادرست بیرون کشیده، سره را از ناسره جدا کرده و آن را آنگونه که هست روایت کند. «صدای ایران» صدای ملّت ایران خواهد بود و راوی ایستادگی و مقاومت آنها در این جنگ تحمیلی.
این روزنامه اینترنتی در ایام دفاع مقدس ملّت ایران در برابر تهاجم رژیم صهیونی، هر شب حوالی ساعت ۲۲ در رسانهی KHAMENEI.IR منتشر خواهد شد.
دریافت روزنامه اینترنتی «صدای ایران»؛ شماره پنجم
سرمقاله
تسلیم بیقیدوشرط؛ رویای همیشگی آمریکا
بر اساس آنچه امروز رهبر انقلاب گفتند، مهمترین بخش سومین پیام تصویری ایشان، به موضوع شکست تلاش دشمن برای تسلیم شدن ایران مربوط بود.
دشمن سعی دارد وانمود کند جنگ اخیر را به خاطر موضوع فعالیت هستهای ایران و هراس از دستیابی به بمب اتمی به راه انداخت اما خود آنها بهتر از هرکسی میدانند که ایران قصدی برای تولید سلاح اتمی نداشته است. موضوع چنان روشن است که ترامپ برای فرار از آن به راحتی ارزیابی مدیر اطلاعات ملی آمریکا در این مورد را زیر سوال برد و گفت او اشتباه میکند!
این تنها یک نمونه از هزاران مدارکی است که نشان میدهد مسئله آمریکا با ایران هستهای نیست وهستهای و توان موشکی و حقوق بشر صرفاً بهانهای است که نمیتوانند یک ایران قوی و مستقل را که گوشبهفرمان آنها نیست، تحمل کنند.
در اثنای جنگ، رئیسجمهور آمریکا، پیامی کوتاه اما قابل تامل در شبکهی اجتماعی خودش منتشر کرد:
UNCONDITIONAL SURRENDER
«تسلیم بیقید و شرط». این پیام تنها شامل همین دو کلمه بود، با حروف بزرگ انگلیسی نوشته شده بود که در زبان انگلیسی نشانهی تأکید شدید و قاطعیت است. یعنی با صراحت اعلام میکرد که از نظر او، راهحل پایان جنگ، فقط تسلیم بیقید و شرط ایران است.
نکتهی مهم این است که این پیام در روز پنجم جنگ منتشر شد؛ در حالی که ترامپ پیشتر نیز در مواضع مختلف گفته بود که به دنبال پیروزی صددرصدی و کامل است و اساساً علاقهای به آتشبس ندارد. این شعار «تسلیم بیقید و شرط» هم پیشینه دارد و هم معنای خاصی در فرهنگ نظامی و سیاسی آمریکا.
شاید برخی بپرسند که اصلاً چرا باید کشور را به ورطهی جنگ بکشانیم؟ چرا چند کیلو اورانیوم غنیشده را تحویل ندادیم؟ چرا چند سانتریفیوژ را جمع نکردیم؟ نمیشد با یک توافق ساده، از این همه هزینه جلوگیری کرد؟
اما باید دقت کرد که بحث بر سر چند سانتریفیوژ یا چند کیلوگرم مواد هستهای نیست؛ مسئله، مسئلهی استقلال ملی است. اگر استقلال ملی یک کشور خدشهدار شود، اگر ذرهای از آن آسیب ببیند، این مسیر انتها ندارد. حفظ استقلال یعنی حفظ شرف، عزت و آیندهی یک ملت.
اگر راه را برای دشمن قلدری که به دنبال تسلیم شدن ایران است باز کردیم، چه تضمینی وجود دارد که فردا نگوید ایران برای امنیت خلیج فارس خطرآفرین است و باید آن را در آن منطقه محدود کنیم و راهش هم این است که جزایر سهگانه را تخلیه کرده و حاکمیت آن را به آن کشور فسقلی و مدعی و یا مثلاً نیروهای بینالمللی بسپارد؟!
این عزت و استقلال و قدرت است که دشمن را تا سرحد جنون دیوانه کرده است. اگر مثل دوره پهلوی ایران تسلیم و مطیع اجنبی باشد، فعالیت هستهای برایش مشکلی ندارد و کمکش هم میکنند اما اگر مستقل باشد، همان فعالیت میشود دستاویزی برای هیاهو، و ادعا میکنند اصلاً انرژی هستهای به کار ایران نمیآید!
ایران در این جنگ ۱۲ روزه درسهای مهمی گرفت و البته به دیگران داد. شاید مهمترین درسی که به دیگران داد این باشد که این کشور و ملت بزرگ اهل تسلیم شدن نیست و مقابل زورگویی و قلدری سر خم نمیکند چرا که این ملت، ملت امام حسین(علیهالسلام) است.