جاودان بودن راه امام خمینی
ملّت غیور و صبور ایران! خواست امام عزیزمان رسیدن به حاکمیّت ارزشهاى اسلامى بود. فراموش نکرده‌ایم که حضرت امام بارها فرمودند که اسلام و مکتب، بالاتر و برتر از من و ماها است و مکرّر تأکید مینمودند که ما همه باید فدائى اسلام باشیم و بارزترین مصداق «مِنَ المُؤمِنینَ رِجالٌ صَدَقوا ما عاهَدُوا ا‌لله عَلَیه» (۱) بود. اینک امام عزیزمان در میان ما نیست، امّا راه امام در پیش روى ما و چراغ راه آینده‌ی ما است. و مگر نه این است که محمّد رسول خدا (ص) نیز به رحمت الهى پیوست؟ و مگر نه این است که خداوند در مورد رسول گرامی‌اش میفرماید: اَ فَاِىن ماتَ اَو قُتِلَ انقَلَبتُم عَلیًّ اَعقابِکُم؟ (۲) امام عزیزمان وارث راه پیامبر عظیم‌الشّأن اسلام بود و خود را فدوى این مکتب الهى میدانست و یقیناً با رفتن او از میان ما و پیوستنش به ملکوت اعلىٰ همچون جدّ بزرگوارش محمّد (ص) راه او هرگز نمرده و نخواهد مرد، که این راه در میان قلوب همه‌ی مسلمین گشوده شده و جاى دارد و امام عزیز ما در استمرار این راه، حیات جاویدان یافته است.
ملّت عزیز و قهرمان ایران! بر شما فرزندان امام، بر شما مؤمنین صَدیق امام، و بر شما امّت ایثارگر و صبور او این سوگ بزرگ را تسلیت میگوییم و با شما بر پیمودن راهش میثاق میبندیم، که این تسلّاى همگى ما است. میدانیم و میدانید که آرامش روح ملکوتى امام، مترتّب بر پیمودن راه او است؛ پس هم‌عهد میشویم و با اماممان در این وداع آخر بیعت میکنیم که لحظه‌اى از پیمودن آن راه خدایى باز نَایستیم. یقیناً میدانیم صبر و بردبارى و خویشتن‌دارى، ضرورت موفّقیّت پیمودن چنین راهى است و تحقّق این آرمان که پرچم‌دارش امام عزیزمان بود، متضمّن استوارى، عزم، صبر و بردبارى در این مصیبت و تحمّل آن است؛ چه اینکه مرگ حق است -فَاِذا جآءَ اَجَلُهُم لا یَستَأخِرونَ ساعَةً وَ لا یَستَقدِمون- (۳) و در آن لحظه‌اى درنگ نیست و مشمول حال برگزیده‌ترین مخلوق خداوند یعنى رسول گرامی‌اش نیز شد. آنچه ماندنى و باقى است، آرمانها و اصول مکتب الهى اسلامى است که منادى و احیاگر آن در عصر حاضر، امام عزیز ما بود. اگر پیغمبر و ائمّه (علیهم السّلام) با بقاى مکتب و استمرار راهشان در تاریخ جاویدان شدند، یقیناً امام عزیزمان نیز در تداوم نهضت جهانى اسلام و زنده ماندن راهش باقى خواهد ماند. بیاییم این‌گونه اماممان را در احیاى همیشگى راهش زنده بداریم.۱۳۶۸/۰۳/۱۴
