رموز و حقایق نهفته هستی و سطوح عمده زندگی بشر در ادبیات متجلی است. ادبیات نزدیک ترین شگرد بیانی به هیجانات، نیازهای روحی و التذاذ انسان است و بیشتر مردم از منظر تخیلی آن، مفاهیم غامض و معرفتی را درک می کنند. اما این ساحت عظیم، نظام واره های بسیار دارد و ساختارهای سیال و غیر منتظره و نو به نو. برای همین تابع یک سنجه مشخص و عینی و قابل اندازه گیری نیست.