ارتباط بین ملت‌های ایران و لبنان، ریشه‌دار و قدیمی است، چرا که لبنان به عنوان سرزمین ابوذر غفاری، پایه‌گذار تشیع در آن منطقه، شناخته می‌شود. این پیوند تاریخی، به ویژه پس از گسترش تشیع در ایران و در دوران صفویه، با رفت و آمد علما و دانشمندان، ادامه پیدا کرد. در دوره امام موسی صدر، این ارتباط عمیق‌تر و دوباره زنده شد، و ایشان نقش اساسی و مرکزی در این احیای رابطه داشتند. قبل از انقلاب اسلامی، شهید چمران به عنوان بازوی راست امام موسی صدر، نقش مهمی در شکل‌گیری و ایجاد جنبش‌های اساسی در لبنان ایفا نمود. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، شهید دکتر چمران چند روز بعد وارد ایران شد و اولین جمله‌اش این بود که: "من از جانب جامعه شیعی لبنان آمده‌ام" و ظلم چند صد ساله وارد بر لبنان را به خوبی شرح می‌داد. مسائلی مانند عدم عدالت بین شیعیان و غیرشیعیان، و حتی بین مسلمانان و غیرمسلمانان در لبنان وجود داشت، بازگو می‌کرد.