داده زآستان خود آورارگی مرا در خاک ره نشانده بیکبارگی مرا   ازبسکه خون خورم زغمت بیخود اوفتم مردم نهند تهمت میخوارگی مرا   دردا که هست چاره کارم هلاک و نیست غیر از تو چاره ساز به بیچارگی مرا   باری چو دل شکسته ز سنگ جداییم ای سنگدل گذار به نظارگی مرا   آن