استاد دانشگاه جامعة‌الزهرا گفت: اگر امام حسین(ع) به سمت کوفه نمی‌رفت تاریخ حضرت را مذمت می‌کرد که کوفیان به ایشان برای برپایی دولت اسلامی نامه نوشتند، اما امام به دعوت آنان اعتنا نکرد.

استاد دانشگاه جامعة‌الزهرا گفت: اگر امام حسین(ع) به سمت کوفه نمی‌رفت تاریخ حضرت را مذمت می‌کرد که کوفیان به ایشان برای برپایی دولت اسلامی نامه نوشتند، اما امام به دعوت آنان اعتنا نکرد.

یکی از موضوعاتی که در جهت تبیین حقیقت، در رجزخوانی جوانان بنی‌هاشم دیده می‌شود، حقّ«مرجعیت» و «ولایت» اهل‌بیت(علیهم‌السلام) و نامشروع‌ بودن حکومت بنی‌امیه است. حضرت علی‌اکبر(ع) این حقیقت را اینگونه در رجزخوانی‌اش انعکاس داده است: «منم علی، فرزند حسین‌بن‌علی؛ به خانه خدا (کعبه) سوگند ما به جانشینی پیامبر(ص) سزاوار هستیم. به خدا سوگند، حرام‌زاده (ابن‌زیاد) بر ما حکومت نخواهد کرد».

قیام امام حسین (ع) تحت تأثیر عناصری است که کنار هم قرار گرفتن همه این عناصر، باعث شکل گیری قیام شده و مقایسه زمان سایر ائمه (ع) با زمان امام حسین (ع) صحیح نیست.

این‌که طبری نوشته است: علی‌بن‌الحسین با مروان دوستی قدیمی داشت براساسی نیست. مروان هیچ‌گاه به بنی‌هاشم روی خوش نشان نداده است.

عضو هیأت علمی پژوهشگاه حوزه و اندیشه گفت: بهترین تفسیر برای قیام امام حسین(ع)، امر به معروف و نهی از منکر، اصلاح و اقامه سیره جدشان بود. حتی قیام حضرت امام خمینی هم با استناد به قیام سیدالشهدا(ع)بر همین محور می‌چرخید.

رهبری می‌فرمایند: اگر امام حسین(ع) دعوت هم نمی‌شد، قیام تحقق پیدا می‌کرد. امام حسین(ع) باید این حرکت را انجام می‌داد تا نشان دهد که دستور کار، در چنین شرایطی، برای مسلمان چیست. نسخه را به همه‌ مسلمان‌های قرن‌های بعد نشان داد.

میرباقری:

سیدمحسن میرباقری گفت: یک هدف اصلی برای قیام امام حسین (ع) وجود دارد. هدفی که سایر اهداف را در خودجای داده و همگی ذیل آن تعریف می‌شوند «بندگی خداست»، که امام حسین (ع) در ماجرای کربلا نشان داد که «عبد» تا چه حد باید «تسلیم» خدا باشد.

بی‌شک حضور در مجالس عزا و نشستن پای منبر و روضه ارزش و فضل بسیاری دارد، اما در کنار این شور حسینی باید سعی کنیم با خواندن آثار فاخر درباب عاشورا شعور حسینی را هم ارتقا دهیم.