ایرج نصرت‌زاد، سرهنگی که در فیلم «غریب» شناخته‌تر شد، ایام انقلاب منتظر حکم اعدامش بود، اما آزاد شد و به کردستان رفت تا غائله روزهای ابتدایی انقلاب را بخواباند. هرچند در پایان، فقط یک صدا از او به یادگار ماند: «جانم فدای ایران!»