حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: «اغلب اوقات مادران شهید را شجاع‌تر و مقاوم‌تر از پدران شهید یافتم... گریه نمی کردند، می گفتند می ترسیم جمهوری اسلامی دشمن‌شاد شود. «زن مگو، مردآفرین روزگار».» ۱۳۹۱/۰۲/۲۳

تقریظ رهبر انقلاب بر کتاب «تنها گریه کن»

ماجرای رویایی که مادر شهید را در شب عاشورا شفا داد این کتاب حاوی لحظاتی ماندگار از زندگی یک مادر شهید است که قسمتی از آن در ادامه می آید:

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: «گریستن و گریاندن برای امام حسین علیه‌السّلام، برای خود جایگاهی دارد. مبادا کسی خیال کند که دیگر چه جایی برای گریه کردن و این بحثهای قدیمی است! نه! این خیالِ باطل است. عاطفه به‌جای خود و منطق و استدلال هم به‌جای خود، هر یک سهمی در بنای شخصیّت انسان دارد.» ۱۳۷۳/۰۳/۱۷

نورالدین پسر ایران

اصلاً فکر نمی‌کردم گفتن خاطرات در این زمان اهمیت داشته باشد. هنوز حرف خاطرات جنگ و مصاحبه‌ها مطرح نشده بود. واقعیت این است من هم مرتب درگیر عوارض مجروحیت‌هایم بودم، اما سال 1373 یک شب خواب دیدم آقای خامنه‌ای ورقه‌هایی در دست دارد که می‌خواند و گریه می‌کند. من هم در آن اتاق بودم. کسی گفت این‌ها خاطرات یک جانباز 70 درصد است که 80 ماه در جبهه‌ها بوده و باز می‌گوید که در مورد جنگ کاری نکرده‌ام ...

عباس نیکزاد گفت: این افراد روشنفکر و سلبریتی که امروزه درمورد غزه کوچک‌ترین اظهار نظری نمی‌کنند همان‌هایی هستند که سر قضیه برج‌های دوقلو در 11 سپتامبر به خیابان آمدند و اشک ریختند.

حجت‌الاسلام عالی گفت: علامه طباطبایی دلیل اینکه گریه امام حسین(ع) آتش جهنم را خاموش می‌کند و گناهان به اندازه دریا را از بین می‌برد، اینگونه معرفی می‌کند که گریه بر سیدالشهدا(ع) حکم توبه را دارد.

حجت‌الاسلام عالی گفت: علامه طباطبایی دلیل اینکه گریه امام حسین(ع) آتش جهنم را خاموش می‌کند و گناهان به اندازه دریا را از بین می‌برد، اینگونه معرفی می‌کند که گریه بر سیدالشهدا(ع) حکم توبه را دارد.

پیامبر (ص) مشغول مراسم تغسیل و تدفین حضرت خدیجه (س) بود و می‌خواست به آخرین وصیت همسرش عمل کند که ناگهان جبرئیل امین نازل شد و پیغامی را به پیامبر (ص) رساند.

پروین سلیحی گفت: 8 نفر ساواکی داخل خانه آمدند. پسرم دستش را به گردنم قفل کرده بود و به شدت گریه می‌کرد. آن‌ها به طرز وحشیانه‌ای پسرم را از من جدا کردند. سپس چشم‌های من را بستند و به کمیته شهربانی بردند.

پروین سلیحی گفت: 8 نفر ساواکی داخل خانه آمدند. پسرم دستش را به گردنم قفل کرده بود و به شدت گریه می‌کرد. آن‌ها به طرز وحشیانه‌ای پسرم را از من جدا کردند. سپس چشم‌های من را بستند و به کمیته شهربانی بردند.

مادر شهیدان جوادنیا گفت: اکثر همسایه‌های ما طاغوتی بودند و احمد روی بام شعار می‌داد، ترسیدم و وقتی دیدم به حرفم گوش نمی‌کند خواستم تهدیدش کنم، گفتم اگر نیایی پایین خودم را از پشت بام پرت می‌کنم پایین، با خنده گفت: اگه مردی بنداز.

والده مکرّمه شان بسیار اهل تهجّد و شب زنده داری بودند و همه اهل منزل، گریه‎های سوزناک ایشان را در هنگام خواندن دعای کمیل و ابوحمزه، زیارت عاشورا و غیره و هنگام قرائت بهترین اشعار پندآموز و سازنده و مناجات با خداوند، به یاد داشتند.

میلاد عرفان‌پور مطرح کرد؛

شما می‌دونین که تلویزیون همیشه جلوم روشنه. هر کانالی هم که می‌زنم داره روضه و نوحه نشون می‌ده. من هم گوش می‌کنم و خب گریه‌ام می‌گیره. می‌شینم با اینها گریه می‌کنم.

اکرم اسلامی با مهر مطرح کرد؛

نویسنده کتاب «تنها گریه کن» می‌گوید حتی اگر شخصیت اصلی این‌اثر مادر شهید نبود و معجزات مختلف را از سر نگذرانده بود، باز هم به سبب ویژگی‌های اخلاقی ارزش پرداختن در قالب کتاب را داشت.