رسیدن کمک الهی علی‌رغم سوء ظن برخی افراد به وعده الهی

اگر توانستیم راه كمك الهی را به سوی خود و به روی خود باز كنیم، هیچ مشكلی وجود نخواهد داشت كه قابل حل نباشد. به خدای متعال امیدوار باشند، همه‌ی تلاش خود را به صحنه بیاورند. نمیشود تنبلی كرد، كار نكرد و امیدوار به رحمت الهی بود. هدایت الهی، دستگیری الهی، لطف الهی آن وقتی است كه ما همه‌ی موجودی توان خود را - كه آن هم متعلق به خدای متعال است - وارد صحنه كنیم؛ از فكر و تدبیر، از نیروی جسمی و توان كار، از امكانات عظیم نیروی انسانی كشور، از همه چیز استفاده كنیم؛ آن وقت خدای متعال قطعاً تفضل خواهد كرد.
بسیاری بودند كه در مقاطعی، از آینده‌ی كشور مأیوس میشدند. ما در این سی و چند سال، تجربه‌های متعددی داریم؛ بودند افرادی كه یا نزدیك‌بین بودند، یا دچار ضعف باور به كمك الهی بودند، یا حسن ظن به وعده‌ی الهی نداشتند؛ در یك مواقعی، «و زلزلوا حتّی یقول الرّسول و الّذین ءامنوا معه متی نصر الله»؛(۱) در طول تاریخ هم پیش آمده است؛ در همان مواقع، خدای متعال كمك كرده است. و شما امروز ملاحظه كنید ملت ما، كشور ما، نسبت به همه‌ی دوره‌های گذشته، در نقطه‌ی مقدم قرار دارد؛ پیشرفت جزو ذات حركت ملت ایران شده است؛ روزبه‌روز بحمدالله ملت پیشرفت كرده است، باز هم پیشرفت خواهد كرد؛ مهم این است كه رابطه‌ی خودمان را با خدای متعال محكم كنیم.