إِنَّ أَوَّلَ بَيتٍ وُضِعَ لِلنّاسِ لَلَّذي بِبَكَّةَ مُبارَكًا وَهُدًى لِلعالَمينَ

گاهی به آیه‌ی ۶۰ سوره‌ی مبارکه‌ی احزاب با موضوع «امنیّت روانی» بر اساس بیانات حضرت آیت‌اللّه خامنه‌ای

امنیّت مهم‌ترین نیاز یک جامعه است. از میان انواع آن، امنیّت روانی نقش بسزایی در پیشرفت جامعه دارد. «امنیّت روانی جامعه یعنی دچار اضطراب نکردن مردم، دچار ترس و تردید نکردن مردم.» (۱۴۰۳/۸/۶) یکی از مهم‌ترین آیات قرآن کریم که به‌صراحت درباره‌ی این موضوع سخن می‌گوید، آیه‌ی ۶۰ سوره‌ی مبارکه‌ی احزاب است. خداوند در این آیه به سه جریان «منافقان»، «بیماردلان» و «شایعه‌افکنان» اشاره کرده و می‌فرماید: «لَئِن لَم یَنتَهِ المُنافِقونَ وَ الَّذینَ فی قُلوبِهِم مَرَضٌ وَ المُرجِفونَ فِی المَدینَةِ لَنُغرِیَنَّکَ بِهِم ثُمَّ لا یُجاوِرونَکَ فیها اِلّا قَلیلًا»؛ اگر منافقان و بیماردلان و آن‌ها که اخبار دروغ و شایعات بی‌اساس در مدینه پخش می‌کنند دست از کار خود برندارند، تو را بر ضدّ آنان می‌شورانیم، سپس جز مدّت کوتاهی نمی‌توانند در کنار تو در این شهر بمانند.از میان این سه گروه، جریان «مرجفون» ناشناخته‌تر بوده و کمتر مورد بحث قرار گرفته است. از آنجا که شناخت این جریان ارتباط مستقیمی با امنیّت روانی جامعه دارد، در این یادداشت، ابعاد مهمّ این آیه را با توجّه به همین موضوع بررسی می‌کنیم.

علم بلاغت از دیر باز مورد توجه ادیبان و دانشمندان قرار گرفته است و از چنان اهمیتی برخوردار بوده که در مورد آن نوشته‌اند: «بالاترین و لازم ترین دانش‌ها پس از شناخت خدای متعال، علم بلاغت است و آگاهی از فصاحت» (عسکری، 9:1998).

زمان، مفهومی گسترده، عمیق و تا حدود بسیار زیادی ناشناخته و کهن‌ است که از آغاز آفرینش، ذهن بشر را به خود مشغول کرده و در فرهنگ ایران و جهان سابقه‌ای بسیار طولانی دارد؛ به گونه‌ای که گاه در برخی باورهای کهن، زمان را یکی از خدایان یا حتی خدای خدایان می‌دانسته‌اند.

«عارفانه» و «انسان و خدا» دو اثری هستند که به وسیله آن می‌توانیم شناخت بهتر و عمیق‌تری از شهید چمران کسب کنیم.

علم بلاغت از دیر باز مورد توجه ادیبان و دانشمندان قرار گرفته است و از چنان اهمیتی برخوردار بوده که در مورد آن نوشته‌اند: «بالاترین و لازم ترین دانش‌ها پس از شناخت خدای متعال، علم بلاغت است و آگاهی از فصاحت» (عسکری، 9:1998).

حجت‌الاسلام پناهیان گفت: اگر کسی شخصیت اخلاقی‌ دارد و اهل شکر است، پس اگر خدا را بشناسد دیندارتر از همه خواهد بود. اگر یک نفر اخلاقی بود، مهربان بود، خدای مهربان و رسول مهربان را شناخت، اما ایمان نیاورد، در واقع او شاکر نیست.

زمان، مفهومی گسترده، عمیق و تا حدود بسیار زیادی ناشناخته و کهن‌ است که از آغاز آفرینش، ذهن بشر را به خود مشغول کرده و در فرهنگ ایران و جهان سابقه‌ای بسیار طولانی دارد؛ به گونه‌ای که گاه در برخی باورهای کهن، زمان را یکی از خدایان یا حتی خدای خدایان می‌دانسته‌اند.

علم بلاغت از دیر باز مورد توجه ادیبان و دانشمندان قرار گرفته است و از چنان اهمیتی برخوردار بوده که در مورد آن نوشته‌اند: «بالاترین و لازم ترین دانش‌ها پس از شناخت خدای متعال، علم بلاغت است و آگاهی از فصاحت» (عسکری، 9:1998).