شد به جرئت می­توان گفت ناصرخسرو، زبان را می­شناخته­است و با آگاهی از ظرفیت آن، به اقتضای موضوع اثر خود، برای بیان اندیشه و عقاید مذهبی و فلسفی خود از آن بهره جسته­است. فرایند واژه‌سازی‌های او و گوناگونی بالای واژه‌های ساخته‌شده در این اثر، از همین آگاهی و

قولها گزارده نشود.   ناصرخسرو » جامع

رمضان سنه ثمان و ثلثین و اربعمائه (۴۳۸) در بیت المقدس شدیم. یک سال شمسی بود که از خانه بیرون آمده بودم و مادام در سفر بوده که به هیچ جای مقامی و آسایشی تمام نیافته بودیم. بیت المقدس را اهل شام و آن طرف‌ها قدس گویند، و از اهل آن ولایات کسی که به حج نتواند رفتن در همان

سفرنامهٔ منسوب به ناصر خسرو چند لغت کم‌استعمال هست که گویا بعضی را نویسنده از مردم محلی می‌شنیده. مهندم به معنای تراشیده و باندام، که کلمه‌ای است عربی‌شده از هندام فارسی، و مینا را این جا یاد می‌کنیم.   مینا به معنای بندرگاه و اسکله را نویسنده در وصف شهر

و خجلت مر کسائی را کسا   ناصرخسرو » دیوان

امر خداوند خلق شده است (ناصرخسرو: 90‑91؛ نیز نک. ابویعقوب سجستانی، 1965 م: 79)؛ جوهری باقی، نورانی، مجرد در ذات و فعل است که اساس عالم روحانی و جهان جسمانی به شمار می‌آید (ناصرخسرو، 1363: 148؛ همان، 1384 ب: 36). عقل کلّی بر همه چیز جاکول است؛ یعنی احاطۀ وجودی دارد. احاطۀ آن همانند احاطۀ

همی سنگ شود و جز آن.   ناصرخسرو » جامع

ناصر خسرو، کهن‌ترین و مهم‌ترین سفرنامه فارسی است و درباره اهمیت آن، نیازی به سخن گفتن بیش از این نیست. پس از انتشار نخست سفرنامه به تصحیح شارل شفر، خاورشناس فرانسوی، شماری از پژوهشگران ایرانی همچون محمود غنی‌زاده، محمد دبیرسیاقی و نادر وزین‌پور، عمدتاً

خسرو، شاعر بزرگ سده پنجم، شاعری مسلمان و معتقد است، در کار دین داری سخت استوار و جدی. شعر او نیز ابزاری است در راه گسترش ایمان و اعتقاد دینی، نه وسیله ای برای سخنوری و هنرنمایی، از این روی، بسیار طبیعی است که او بیشتر از شاعران دیگر به قرآن و حدیث و آموزه های دینی رو کند

از صفت و ناصفت است.   ناصرخسرو » خوان

نبینند و السلام.   ناصرخسرو » وجه

را و عقاب مر دوزخی را.   ناصرخسرو » خوان

ایشان (را)...».   ناصرخسرو » جامع

قولها گزارده نشود.   ناصرخسرو » جامع

جسد، بهستی نگفتند.   ناصرخسرو » زاد

نبینند و السلام.   ناصرخسرو » وجه

موثر پیوستگی نباشد.)   ناصرخسرو - زاد

شد به جرئت می­توان گفت ناصرخسرو، زبان را می­شناخته­است و با آگاهی از ظرفیت آن، به اقتضای موضوع اثر خود، برای بیان اندیشه و عقاید مذهبی و فلسفی خود از آن بهره جسته­است. فرایند واژه‌سازی‌های او و گوناگونی بالای واژه‌های ساخته‌شده در این اثر، از همین آگاهی و

از سفرنامه، شاهکار ادبی ناصرخسرو قبادیانی مروزی، حکیم، شاعر، نویسنده، فیلسوف و جهانگرد ایرانی قرن چهارم ‌و پنجم هجری به قلم سیدعلی موسوی گرمارودی در ۱۰۴ صفحه و بهای ۴۲ هزار تومان منتشر شده است. این شاهکار ادبی به‌عنوان یکی از منابع ارزشمند جغرافیای تاریخ، حاصل

رمضان سنه ثمان و ثلثین و اربعمائه (۴۳۸) در بیت المقدس شدیم. یک سال شمسی بود که از خانه بیرون آمده بودم و مادام در سفر بوده که به هیچ جای مقامی و آسایشی تمام نیافته بودیم. بیت المقدس را اهل شام و آن طرف‌ها قدس گویند، و از اهل آن ولایات کسی که به حج نتواند رفتن در همان