چراغ راه در تاریکی شبهه! (حدیث روز)
امام علی علیه السلام:
«إنَّما سُمِّیَتِ الشُّبهَةُ شُبهَةً لِأَ نَّها تُشبِهُ الحَقَّ، فَأَمّا أولِیاءُ اللّهِ فَضِیاؤُهُم فیهَا الیَقینُ و دَلیلُهُم سَمتُ الهُدى و أَمّا أعداءُ اللّهِ فَدَعاهُم إلَیهَا الضَّلالُ و دَلیلُهُمُ العَمى».
«شُبهه، به این دلیل شُبهه نامیده شده که (در ظاهر،) شبیه حق است. امّا دوستان خدا، چراغ راهشان در (تاریکى هاى) شبهه، یقین است و راه نمایشان، راه راست؛ ولى دشمنان خدا، انگیزه شان براى شبهه، گم راهى است و راه نمایشان، کورى (و بى بصیرتى) ».
غرر الحکم : ح ٣٩٠٩