آن را که مرا دشنام می دهد دعا می گویم!

من خوی دارم که جهودان را دعا کنم، گویم که خداش هدایت دهاد! آن را که مرا دشنام می دهد دعا می گویم که خدایا او را ازین دشنام دادن بهتر و خوشتر کاری بده؛ تا عوض این، تسبیحی گوید و تهلیلی، مشغول عالم حق گردد. ایشان کجا افتادند به من که ولیّ است یا ولی نیست؟ تو را چه اگر ولی هستم یا نیستم! چنانکه گفتند جُحی را که این سو بنگر که خوانچه ها می برند. جحی گفت: ما را چه؟ گفتند که به خانه تو می برند. گفت: شما را چه؟

اکنون شما را چه؟ ازین سبب از خلق پرهیز می کنم.

 

مقالات شمس تبریزی

تصحیح محمد علی موحد

ص۱۲۱.