در ایران، خلاف دنیای غرب، ما از داستان شروع کرده و به رمان رسیده‌ایم؛ بنابراین، رمان سابقه چندانی در ادبیات ایران ندارد. با این حال، در طول عمر کوتاه آن، آثار شاخص و قابل توجهی منتشر شده است. پس از انقلاب رمان‌نویسی و داستان کوتاه نیز شتاب بیشتری به خود گرفت. با پیروزی انقلاب اسلامی، ادبیات با موضوعی روبه‌رو شد که نمی‌توانست در برابر آن سکوت کند. انقلاب مسائل عمیق و فراگیری را در خود داشت؛ بنابراین لازم بود که نویسندگان خاص خود را تربیت کند و از رهگذر این حوادث اجتماعی، رمان‌های خوبی منتشر شد؛ تا جایی که دهه ۱۳۷۰ تا اواسط دهه ۱۳۸۰ درخشان‌ترین دوره‌ رمان و داستان‌نویسی در ایران پس از انقلاب بوده است؛ دوره‌ای که تلاش‌های دهه ۱۳۶۰ در آن به بار نشست.

یکی از داوران بخش داستان کوتاه جایزه جلال می‌گوید: ممکن است مجموعه داستانی به لحاظ فرم روایت و ساختار فنی، بسیار عالی نوشته شده باشد و در آن شاهد نوآوری هم باشیم، اما همان کار، اگر محتوای مناسبی نداشته باشد، از داوری کنار گذاشته می‌شود.

تاریخ‌ داستان‌نویسی‌ در ایران‌ به‌ سده های نخستین بازمی‌گردد و ادبیات‌ کهن‌ ما با انواع‌ و اقسام‌ صورت‌های‌ داستانی‌ افسانه‌، تمثیل‌، حکایت‌ و روایت‌ آمیخته‌ است‌؛ اما داستان‌نویسی‌ جدید ایران‌ ادامه طبیعی‌ و منطقی‌ این‌ ادبیات‌ نیست‌ و در شیوه‌ ی جدید داستان‌پردازی‌ حتا جای پایی‌ از این‌ میراث‌ کهن‌ باقی‌ نمانده‌ است‌. ما در این نوشته می کوشیم تا ضمن‌ ارایه‌ ی تاریخ‌ کوتاهی‌ از روند شکل‌گیری‌ و تکامل‌ رمان‌ در جهان‌، تحول‌ تاریخی‌ شیوه‌های‌ قصه‌گویی‌ و داستان‌پردازی‌ در ایران را‌ نیز بکاویم و شماری از نویسندگان‌ و آثار شاخص‌ هر دوره را معرفی کنیم.

دبیر سومین جایزه ملی داستان حماسی گفت: در بخش داستان کوتاه 5 جایزه ۱۰ میلیون تومانی و در بخش رمان برای نفر اول تندیس، لوح افتخار و ۱۰۰ میلیون تومان و برای نفر دوم لوح تقدیر و ۵۰ میلیون تومان و برای نفر سوم ۳۰ میلیون تومان درنظر گرفته شده است.

سندبادنامه نوشته محمد بن علی ظهیری سمرقندی از نوع ادب تمثیلی است که با نثری مصنوع در قرن ششم نگاشته شده است. این کتاب شامل یک داستان اصلی و سی و سه داستان کوتاه فرعی است. این حکایات در موضوعات مختلفی چون مکر و دسیسه زنان، شاهان و شاهزادگان و حیوانات سخن‌گو و... و متضمن مسائل اخلاقی صریح و روشن است.

متنی که در ادامه می‌آید نوشته‌ کوتاهی از بورخس است. این متن را به تازگی در کتاب‌خانه کوچک شخصی بورخس در دفتر کارش در کتابخانه ملی بوئنس‌آیرس پیدا کرده‌اند.

توسط انتشارات مانیا هنر؛

«مردی که فریاد می‌زد ترزا و داستان‌های دیگر» شامل چهار داستان کوتاه به قلم ایتالو کالوینو، با ترجمه فرید قدمی توسط انتشارات مانیا هنر منتشر شد.

حوزه هنری کودک و نوجوان با همکاری نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور و انتشارات سوره مهر دومین رویداد «کتاب بازی ۲» را با محوریت کتاب «اعترافات کاتب کشته شده» اثر ساسان ناطق برگزار می‌کند.

توسط انتشارات کتاب نیستان؛

کتاب «ملکه برفی» منتخبی از ۱۳ داستان کوتاه هانس کریستین اندرسن با ترجمه لیدا طرزی از سوی انتشارات کتاب نیستان وارد بازار نشر شد.

 رابطه بین ادبیات و اخلاق

سوال هایی از قبیل چرا باید کتاب بخوانیم؟ چرا باید فلسفه بخوانیم؟ چرا باید رمان بخوانیم؟ آنقدر تکراری و کلیشه‌ای‌اند که شاید بهتر باشد بگوییم «از این تکراری تر ممکن است؟.» هر سایت، کتاب، نشریه، و کانال مربوط به فلسفه و فرهنگ را بگردید مطلبی درباره این سوالات پیدا می‌کنید و نویسنده‌ای که سعی کرده تا پاسخی بدهد. من هم در این نوشته کوتاه می خواهم ببینم چرا باید رمان بخوانیم یا به بیان دقیق تر چرا باید رمان/داستان/ زندگی‌نامه بخوانیم؟

در ایران، خلاف دنیای غرب، ما از داستان شروع کرده و به رمان رسیده‌ایم؛ بنابراین، رمان سابقه چندانی در ادبیات ایران ندارد. با این حال، در طول عمر کوتاه آن، آثار شاخص و قابل توجهی منتشر شده است. پس از انقلاب رمان‌نویسی و داستان کوتاه نیز شتاب بیشتری به خود گرفت. با پیروزی انقلاب اسلامی، ادبیات با موضوعی روبه‌رو شد که نمی‌توانست در برابر آن سکوت کند. انقلاب مسائل عمیق و فراگیری را در خود داشت؛ بنابراین لازم بود که نویسندگان خاص خود را تربیت کند و از رهگذر این حوادث اجتماعی، رمان‌های خوبی منتشر شد؛ تا جایی که دهه ۱۳۷۰ تا اواسط دهه ۱۳۸۰ درخشان‌ترین دوره‌ رمان و داستان‌نویسی در ایران پس از انقلاب بوده است؛ دوره‌ای که تلاش‌های دهه ۱۳۶۰ در آن به بار نشست.

داستان‌گویی در دوران کودکی آغاز میشود؛ یعنی هنگامی که بچه‌ها روی‌دادها را برای مادر و پدرِ خود روایت میکنند. داستانهای آنها ـــ با آن که تکه‌تکه، کوتاه، و گاهی ظاهراً بیمعنی اند ـــ چیزی بیش از بانمک صِرف اند؛ آنها منعکس‌کننده‌یِ مبارزه‌ای برای مسلط شدن بر این شکلِ ذاتاً انسانی از ارتباط اند.

سندبادنامه نوشته محمد بن علی ظهیری سمرقندی از نوع ادب تمثیلی است که با نثری مصنوع در قرن ششم نگاشته شده است. این کتاب شامل یک داستان اصلی و سی و سه داستان کوتاه فرعی است. این حکایات در موضوعات مختلفی چون مکر و دسیسه زنان، شاهان و شاهزادگان و حیوانات سخن‌گو و... و متضمن مسائل اخلاقی صریح و روشن است.

تا بیستم اسفند ماه:

مهلت ارسال آثار به هفتمین دوره جشنواره خاتم تا بیستم اسفند ماه ۱۴۰۰ تمدید شد.

کتاب «زندان زاهر» شامل هشت داستان کوتاه بر اساس زندگی امام هفتم به قلم محمدرضا عابدی شاهرودی توسط انتشارات آستان قدس رضوی منتشر شد.

متنی که در ادامه می‌آید نوشته‌ کوتاهی از بورخس است. این متن را به تازگی در کتاب‌خانه کوچک شخصی بورخس در دفتر کارش در کتابخانه ملی بوئنس‌آیرس پیدا کرده‌اند.

رضا امیرخانی نویسنده بنام کشورمان، متولد 1352 در تهران، فارغ‌التحصیل دبیرستان علامه حلی و کارشناسی مکانیک دانشگاه صنعتی شریف است. وی یکی از نویسندگان متعهد به انقلاب است که به غیر از نگارش رمان و داستان بلند و یک مجموعه داستان کوتاه، به تألیف سفرنامه و مقالات بلند تحلیلی اجتماعی نیز پرداخته‌است. امیرخانی به منظور نوشتن وقایع سفر مقام معظم رهبری در سال ۱۳۸۱ به استان سیستان و بلوچستان- که با نام داستان سیستان به چاپ رسیده‌است- یکی از همراهان ایشان بود. از مهم‌ترین آثار وی می‌توان به ارمیا، من لو، قیدار، نفحات نفت، جانستان کابلستان و ره‌ش اشاره کرد.