بن مُحمّد بن نُعمان ملقب به شیخ مُفید و معروف به ابن المعلّم، فقیه و متکلم و از علمای برجسته شیعه سده ۴ هجری قمری است که مکتب کلامی شیعه را توسعه داده است.   برخی چون ابن شهرآشوب بر این باورند که لقب مفید از جانب امام غائب به وی داده شده‌ و امام غائب شیعیان در

شعوبیه از خانم خسروی، از انتشارات بنیاد موقوفات افشار، امروز به دست راقم افتاد و مقداری را توانست مطالعه کند. در آینده دربارهٔ بعضی صفحات این کتاب، که راقم از آن مقداری مطلع است، مختصری عرض خواهد شد. علی‌العجاله عرض می‌شود که زحمت خانم خسروی را باید قدر شناخت. تا

شوق دانش‌پژوه به یافتن و دیدن نسخه‌های نادیده و حالتی که درین مواقع بدو دست می دهد وصف‌ناشدنی است، مگر آنکه موقعی باشد که او به نسخه ای جدید می رسد و ما به چهره اش و طرز نگاهش خیره شویم. عباس زریاب خویی که اقوالش ثقه است گفت در سفری که با حسین محبوبی اردکانی و حسین