بیان سلوک راه طریقت

 

بدانک سخن حقیقت و بیان سلوک راه طریقت دواعی شوق و بواعث طلب در باطن مستعد طالبان پدید آورد و شرر آتش محبت در دل صدیقان مشتعل گرداند؛ خصوصا چون از منشأ نظر عاشقان صادق وکاملان محقق صادر شود.

 

آن را که دل از عشق پر آتش شد

هر قصه که گوید همه دلکش باشد

 

تو قصه عاشقان همی کم شنوی

بشنو بشنو که قصه‌شان خوش باشد

 

و نیز بیخبران را از دولت این حدیث انتباهی باشد و بتوان دانست که قفل این سعادت به کدام کلید گشاده شود «والاذن تعشق قبل العین احیانا».

 

آن قوم را دولت این حدیث از در سمع درآمد ابتدا که گفتند «اننا سمعنا منادیا ینادی للایمان ان آمنو بربکم فامنا».

 

بلک تخم عشق در زمین دلها ابتدا بدستکاری خطاب «الست بربکم؟» انداختند اما تا توفیق تربیت آن تخم کدام صاحب دولت را دادند زیرا که مملکت جاودانی عشق بهر شاه و ملک ندهند.

 

ملک طلبش به هر سلیمان ندهند

منشور غمش به هر دل و جان ندهند

 

درمان طلبان ز درد او محرومند

کین درد به طالبان درمان ندهند

 

هر چند سودای تمنای این حدیث از هیچ سر خالی نیست ولیکن دست طلب هر متمنی به دامن کبریای این دولت نمی‌رسد «لیس الدین بالتمنی». این ضعیف گوید:

 

تا شد دل خسته فتنه روی کسی

باریک ترم ز تاره موی کسی

 

دست همه کس نمی‌رسد سوی کسی

من خود چه کسم هیچ کس کوی کسی