اسلام آنگونه که دیگران دیدند
بررسی و ارزیابی نوشته های مسیحی، یهودی و زرتشتی در رابطه با تاریخ اسلام نخستین (صدر اسلام)
در این کتاب می توانید منابع قدیمی ای که توسط غیر مسلمانان نوشته شده است و اشاره ای ضمنی یا صریح به اسلام و پیامبر اسلام داشته اند را بیابید. این منابع به زبان های مختلف یونانی، سریانی، قبطی، ارمنی، لاتین، فارسی، چینی، عبری و لهجه ی عربی یهودی نوشته شده اند.
:small_red_triangle_down:از اولین نوشته هایی که توسط وی در کتاب ذکر شده است، اثری است تحت عنوان «Διδασκαλία Ἰακώβου» به زبان یونانی که متنی است معاصر با پیامبر و در آفریقا نوشته شده است. در بخش های پایانی از این رساله ی ضد یهودی از پیامبری سخن رانده شده است که میان «ساراسینوس ها» (Σαρακηνός) ظهور کرده است. یا برای نمونه متنی به زبان سریانی از یعقوب ادسایی (ܝܥܩܘܒ ܐܘܪܗܝܐ) که معاصر با امام سجاد بوده و به اسلام و مسلمانان اشاره کرده است.
یا برای نمونه کتابی تحت عنوان «通典» به زبان چینی که چند سال پس از درگذشت امام صادق نوشته شده است. و ده ها متن دیگر اینچنینی؛
:small_orange_diamond: ترجمه ی این اثر به زبان فارسی یا عربی یکی از باید های کنونی تاریخ اسلام پژوهی در ایران است و می تواند ادبیات تاریخ صدر اسلام را تحت تأثیر قرار دهد. متونی که در این اثر آورده شده اند تنها ارزش تاریخی صرف ندارند بلکه مشتمل بر ارزش کلامی نیز هستند. توضیح اینکه پاره ای از تاریخ پژوهان مدرن یا معاصر در صدد نفی وجود فردی به نام «موسی» یا «عیسی» بر آمده اند چرا که شواهد تاریخی معاصری با این دو شخصیت در دست نیست. با استفاده از برخی از این منابع قدیمی می توان در مقابل رویکرد ها و شبهات تاریخی اینچنینی نسبت به پیامبر اکرم ایستاد. کما اینکه حول امکان استفاده ی اینچنینی از این متون در منابع تاریخی آلمانی و فرانسوی و بعضا انگلیسی معاصر نزاعاتی در جریان است.
:small_blue_diamond: این کتاب یکی از ۲۴ اثر مربوط به پروژه ای تحت عنوان «عصر باستان متأخر و اسلام» (SLAEI) است که انتشارات داروین تعریف کرده بود. این پروژه از انتشارات داروین به انتشارات گرلک (برلین و لندن) انتقال داده می شود و مجموعه آثار دیگری نیز در همین چارچوب منتشر می شود.
:small_red_triangle_down:کتاب پنج بخش اصلی (البته از لحاظ شکلی چهار فصل) دارد:
۱- پیش زمینه ی تاریخی و ادبی (صص. ۱۱ الی ۴۹)
۲- ارجاعات ضمنی (و اتفاقی) به اسلام (صص. ۵۳ الی ۲۵۵)
۳- ارجاعات آگاهانه (و از روی قصد) به اسلام (صص. ۲۵۷ الی ۵۲۱)
۴- کتابت تاریخ صدر اسلام (صص. ۵۲۳ الی ۶۰۰)
۵- ضمائم بیشتر (صص. ۶۰۱ الی ۷۰۴)
:small_orange_diamond:در بخش ارجاعات ضمنی به اسلام، مناط تفکیک بین منابع، زبان آن منابع است: (الف) منابع یونانی؛ (ب) منابع سریانی، قبطی و آرامی؛ (ج) منابع سریانی شرقی؛ (د) منابع لاتین؛ (ه) منابع یهودی، فارسی و چینی؛
:small_orange_diamond:در بخش ارجاعات آگاهانه اما مناط تفکیک ژانر آن نوشته می باشد: تذکره های شهداء؛ رویدادنامه ها و تواریخ؛ دفاعیه های کلامی، مکاشفات و...
:small_red_triangle_down:از اولین نوشته هایی که توسط وی در کتاب ذکر شده است، اثری است تحت عنوان «Διδασκαλία Ἰακώβου» به زبان یونانی که متنی است معاصر با پیامبر و در آفریقا نوشته شده است. در بخش های پایانی از این رساله ی ضد یهودی از پیامبری سخن رانده شده است که میان «ساراسینوس ها» (Σαρακηνός) ظهور کرده است. یا برای نمونه متنی به زبان سریانی از یعقوب ادسایی (ܝܥܩܘܒ ܐܘܪܗܝܐ) که معاصر با امام سجاد بوده و به اسلام و مسلمانان اشاره کرده است.
یا برای نمونه کتابی تحت عنوان «通典» به زبان چینی که چند سال پس از درگذشت امام صادق نوشته شده است. و ده ها متن دیگر اینچنینی؛
:small_orange_diamond: ترجمه ی این اثر به زبان فارسی یا عربی یکی از باید های کنونی تاریخ اسلام پژوهی در ایران است و می تواند ادبیات تاریخ صدر اسلام را تحت تأثیر قرار دهد. متونی که در این اثر آورده شده اند تنها ارزش تاریخی صرف ندارند بلکه مشتمل بر ارزش کلامی نیز هستند. توضیح اینکه پاره ای از تاریخ پژوهان مدرن یا معاصر در صدد نفی وجود فردی به نام «موسی» یا «عیسی» بر آمده اند چرا که شواهد تاریخی معاصری با این دو شخصیت در دست نیست. با استفاده از برخی از این منابع قدیمی می توان در مقابل رویکرد ها و شبهات تاریخی اینچنینی نسبت به پیامبر اکرم ایستاد. کما اینکه حول امکان استفاده ی اینچنینی از این متون در منابع تاریخی آلمانی و فرانسوی و بعضا انگلیسی معاصر نزاعاتی در جریان است.
:small_blue_diamond: این کتاب یکی از ۲۴ اثر مربوط به پروژه ای تحت عنوان «عصر باستان متأخر و اسلام» (SLAEI) است که انتشارات داروین تعریف کرده بود. این پروژه از انتشارات داروین به انتشارات گرلک (برلین و لندن) انتقال داده می شود و مجموعه آثار دیگری نیز در همین چارچوب منتشر می شود.
:small_red_triangle_down:کتاب پنج بخش اصلی (البته از لحاظ شکلی چهار فصل) دارد:
۱- پیش زمینه ی تاریخی و ادبی (صص. ۱۱ الی ۴۹)
۲- ارجاعات ضمنی (و اتفاقی) به اسلام (صص. ۵۳ الی ۲۵۵)
۳- ارجاعات آگاهانه (و از روی قصد) به اسلام (صص. ۲۵۷ الی ۵۲۱)
۴- کتابت تاریخ صدر اسلام (صص. ۵۲۳ الی ۶۰۰)
۵- ضمائم بیشتر (صص. ۶۰۱ الی ۷۰۴)
:small_orange_diamond:در بخش ارجاعات ضمنی به اسلام، مناط تفکیک بین منابع، زبان آن منابع است: (الف) منابع یونانی؛ (ب) منابع سریانی، قبطی و آرامی؛ (ج) منابع سریانی شرقی؛ (د) منابع لاتین؛ (ه) منابع یهودی، فارسی و چینی؛
:small_orange_diamond:در بخش ارجاعات آگاهانه اما مناط تفکیک ژانر آن نوشته می باشد: تذکره های شهداء؛ رویدادنامه ها و تواریخ؛ دفاعیه های کلامی، مکاشفات و...
محمد خدابنده‌لو
