او در میان خلق آن چنان بود که معقول در میان محسوس

 ابن‌سینا با نقل روایتی از رسول‌خدا صلی‌الله‌ علیه‌ و آله در رسالهٔ معراج‌نامه می‌گوید:

 

«... براى این بود که شریف‌ترین انسان و عزیزترین انبیا و خاتم رسولان صلى‌الله علیه و آله و سلم چنین گفت با مرکز حکمت و فلک حقیقت و خزینهٔ عقل، امیر المؤمنین علیه السلام که: یَا عَلىُّ! إِذَا رَأَیْتَ النَّاسَ یَتَقَرَّبُونَ إِلَى خَالِقِهِم بِأَنْوَاعِ البِرِّ تَقَرَّبْ إِلَیْهِ بِأَنْوَاعِ العَقْلِ تَسْبِقَهُمْ. و این چنین خطاب جز با چنو بزرگى راست نیامدى که او در میان خلق آن چنان بود که معقول در میان محسوس، گفت: یا على! چون مردمان در کثرت عبادت رنج برند تو در ادراک معقول رنج بر تا بر همه سبقت ‏گیرى. لاجرم چون به دیده بصیرت، عقلى مُدرِک اسرار گشت، همه حقایق را دریافت و دیدن یک حکم دارد که گفت: لو کشف الغطا ما ازددت یقینا. هیچ دوست آدمى را زیادت از درک معقول نیست‏ ... ».

 

 ابن سینا، معراج‎نامه