رمضانیّات: آفات زبان ـ دروغ

اِنَّ الله لا یَهْدی مَنْ هُوَ کاذِبٌ کَفّار 

سوره زمر آیه ۳

 

مجنون مغربی از سفر روم بازگشته و مهمان عالمان شهر بود. گفتند ما را چه تحفه آورده‌ای از کافران؟ گفت: صدق و آبادی !

مجلسیان گفتند: حیرتا، چگونه ممکن است! بحکم کتاب‌ و رسول، ما راستان و رسته‌ایم، سرّ این بازگوی !

مجنون گفت: آنچه در کتاب خداست قاعده است و قاعده دروغ، حرمت مطلق است و عکس ان راستی مطلق و چنین راستان البته رسته‌اند. اما آنچه در رسالات شماست مستثنیات دروغ است و مقلدان نه بحکم قرآن که بفتوی شما، راستگویان مصلحت ند. 

شیوخ طایفه بانگ برآوردند که مصلحت برای مکلفِ مضطر است !

مجنون گفت: و هر مکلفی بحکم کتاب و سنت مصلحت خویش را بهتر از شما می‌شناسد و عندالاقتضا مضطر است و لامحاله بمصلحت دروغ می‌گوید !

 

رندی از جمع شیوخ لحیه جنبانید که: آری، این است رمز خرابی دارالاسلام و آبادی دارالکفر: تقدیم استثنای مصلحتی و تاخیر قاعده دروغ !

 

 

فضائل القوم فی شوارق الصوم / اخلاق عامه در روشنای روزه