حق تعالی را خود بوئی است محسوس

 "حق تعالی را خود بوئی است محسوس، به مشام رسد چنانکه بوی مشک و عنبر، اما چه مانَد به مشک و عنبر، چون تجلّی خواهد بود آن بوی مقدمه بیاید، آدمی مست مست شود... گفتم: مرا چه جای خوردن و خفتن، تا آن خدا که مرا همچنین آفرید، با من سخن نگوید بی هیچ واسطه ای... اکنون هم از خُردگی این بود روی به اصول آوردم، چنان که مادری در عالَم یک پسرش باشد، و آن پسر خوب و زیبا، دست به آتش سوزان کند، آن مادر چون بِجَهد او را چگونه رباید! مرا از آن بربُود بوی حق".

 

 "مقالات شمس تبریزی"، با تصحیح، مقدمه و تعلیقات دکتر محمدعلی موحد، تهران، انتشارات  خواررمی، چاپ اول۱۳۶۹، صص (۳۵-۷۳۴).