مرا ثنا تو میگویی، او را بهانه میسازی

هر که گوید که تو را فلان ثنا گفت، بگو: مرا ثنا تو میگویی، او را بهانه میسازی. هر که گوید که تو را فلان دشنام داد، بگو: مرا تو دشنام میدهی، او را بهانه میکنی، این او نگفته باشد، یا به معنی دیگر گفته باشد. و اگر گوید: او تو را حسود گفت، بگو: این حسد را دو معنی است، یکی حسدی است که به بهشت برَد حسدی که در راه خیر گرم کند، که من چرا کم از او باشم در فضیلت. کرا خاتون نیز حسود است، مولانا نیز حسود است، آن حسد است که به بهشت برد. همه روز سخن من جهت این حسد است. اما حسد آن کس به دوزخ برد که خدمتی میکردم و مرا از آن چیز حسد کردی تا از آن منع شوم و بازمانم.
مقالات شمس تبریزی
تعلیق و تصحیح:
محمدعلی موحد
ص۳۱۵.