قصاید مصنوع که بیشتر در آنها قواعد عروض و قافیه و صنایع شعری طرح می‌شود، یکی از شیوه‌های ارائه ادب تعلیمی است که سرایندگان آنها در سایه عرض هنر، به آموزش هنرهای ادبی نیز توجه کرده‌اند. در پژوهش‌های محقّقین تا کنون تعریفی دقیق از قصیده مصنوع و انواع آن داده نشده و اغلب، این نام را هم بر منظومه‌های وزنیّه، هم بر بدیعیّه‌ها و هم بر قصاید مُوَشَّح نهاده‌اند.

تکرار، غالبن سخن را آراسته تر می کند. ساختار منظمی به آن می بخشد و موسیقی شعر را پدید می آورد. در نمایش نامه، تکرار در ساختار گفت و شنودها به چشم می خورد. همچنین در تکیه کلام ها. در نوشته های منثور، در روزنامه نویسی یا داستان پردازی، برای آهنگ سخن از تکرار استفاده می شود.

مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر کرد؛

روز ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ همزمان با ورود امام خمینی به میهن، روزنامه کیهان در صفحه نخست خود شعری از هوشنگ ابتهاج (ه.ا.سایه) درج کرد که در قالب شعر نو سروده شده بود.

وزن عبارت است از، وجود نوعی نظم در هجاها. وزن موسیقی بیرونی شعر را ایجاد می‌کند و باعث ایجاد لذّت در خواننده می‌شود و به همین دلیل از جایگاه ویژه‌ای در شعر فارسی برخوردار است.

در شعر گفتار با دو گرایش مواجه هستیم؛ نخست شعرهای گفتاری معناگراست که ساختار متشکّلی دارند؛ دیگری شعرهای گفتاری معناگریز است که در آن هر نوع انسجام کلام از بین می‌رود. شاعران این جریان شعری ادعا می‌کنند، درصدد کشف ادبیت در زبان عامیانه هستند. به نظر می‌رسد تا حدّی؛ بویژه در زمینه سه عنصر زبان، وزن و صورخیال به این مهم دست یافته‌اند.

به قلم استاد محمدرضا شفیعی کدکنی

محمدتقی بهار استاد دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، شاعر، ادیب، نویسنده، روزنامه‌نگار، تاریخ‌نگار و سیاست‌مداران خوشنام معاصر ایرانی است. از فعالیت‌های ارزشمند محمدتقی بهار ملقب به ملک‌الشعرا و متخلص به «بهار»، می‌توان به نمایندگی حوزه‌های سرخس، بجنورد و تبریز در مجلس‌های سوم، چهارم و پنجم شورای ملی، وزارت فرهنگ بعد از روی کار آمدن کابینه قوام‌السلطنه در بهمن ۱۳۲۴، انتشار هفته نامه تازه بهار از سال ۱۳۲۸ و تدریس در دارالمعلمین عالی اشاره کرد.