ترجمه‌ی کتاب قانون ابن سینا یک کار پیچیده و مرکب و بسیار ارزشمند است. هزار سال این کتاب که به زبان عربی به وسیله‌ی یک ایرانی نوشته شده و در طول قرن‌ها در دانشگاه‌های بزرگ پزشکی عالم مورد استفاده قرار گرفته، به فارسی ترجمه نشده بود. من اطلاع داشتم که تا اندکی قبل،

 

که در مذهب ابن‌سینا بسی خلاف افتاده و گمانه‌زنی‌ها صورت گرفته، از اسماعیلی تا زیدیه و  شیعه به نوعی در صدد برآمده‌اند که در مورد شیخ‌الرئیس دست به نوعی«از آنِ خودسازیِ»مذهبی بزنند گویی خوشایندشان نبوده کان بزرگ از حلقه‌ی مذهب ایشان برون اوفتد؛

صناعه المغالطیین در زبان ابن سینا است. ارسطو در پاره ای دقیقا برای فهم دقیق معنای متن و اجتناب از اسیر سفسطه شدن از مهارت «لوگیسموس» به مثابه شمارش و حساب استفاده میکند و در مواضعی دیگر از لفظی که به معنی «انجام سریع محاسبات چهارگانه اصلی حساب با سنگریزه است»

محمدحسین حشمت‌پور از با سابقه‌ترین مدرسان حکمت و فلسفه در ایران معاصر و عضو هیئت علمی گروه فلسفه اسلامی دانشگاه قم است. در فقه و اصول از آیت‌الله وحیدخراسانی بهره برده و فلسفه و عرفان را نزد آیت‌الله جوادی و علامه حسن‌زاده آملی آموخته و بیش از ۵۰ سال تمام،

طور خلاصه می توان گفت درکِ ابن سینا از پراکسیسِ فلسفه سه جنبۀ اصلی دارد که همگی ناشی از این شرط است که کسبِ معرفت یعنی فلسفه ورزی، فرایندی تاریخی است.    الف. اولین جنبه نظری و روش شناسانه است: دانش با تاسیسِ اصول بنیادین و استخراجِ فروع با روش های قیاسی حاصل می شود. این

و کتاب الحکمة المشرقیّة ابن سینا از جمله موضوعات مهم و جذّاب در حیطۀ ابن سینا پِژوهی به‌شمار میرود که تاکنون کمتر مورد بررسی عالمانه قرار گرفته است. در این مقاله، نویسنده در صدد است به ابعاد مختلف حکمت مشرقی ابن سینا بپردازد و ویژگیها و هویّت معرفتی آن را به نحو مستند و

زود فایده را ننماید.   ابن سینا، منطق دانشنامه علایی، ص۹-۱۰ با اندکی

نیست‏ ... ».    ابن سینا،

است که زکریا رازی و ابن سینا در  نزاعِ تناسخ‌باوری بیان کرده اند.   از پرسش‌هایِ مطرح، در مباحثِ جاودانگی و تجردِ نفس، این است که ادله‌یِ پسینی بهتر مقصود را اثبات می‌کنند یا ادله‌یِ پیشینی؟[۱] به دیگر سخن، استدلال‌هایی که بر نوعی تجربه‌یِ مرگ

ابو ریحان بیرونى و سبک بو على سینا این است که سبک بو على سینا منطقىِ ارسطویى است ولى سبک ابو ریحان بیرونى بیشتر حسى و تجربى بوده است، با اینکه اینها معاصرِ هم و هر دو هم نابغه هستند. یک نفر سبکش عقلى است.  دیگرى سبکش نقلى است. بعضى اصلًا سبک عقلى هیچ ندارند، در همه

مطالب تازه‌ای دربارۀ ابن سینا در بر‌دارد. در کنار این گزارش، ما دو گزارش دیگر را از زندگی ابن سینا نزد ابن ابی اصیبعه در عیون الانباء وی و در تاریخ الحکماء اثر ابن قفطی می‌یابیم. گزارشهای هر یک از این دو منبع دارای اختلافاتی است. هرچند منبع مشترک آنها همان روایت

 

سرشناسه : خامنه‌ای، سیدعلی، رهبر جمهوری اسلامی ایران، ‏‫۱۳۱۸ - ‏ ‏عنوان و نام پديدآور : نگاهی به فرهنگ از منظر مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) [کتاب]/ به اهتمام شهین توفیقی، مولود رادفر؛ زیر نظر سیدجلیل موسوی؛